รัญจวน อินทรกำแหง จากเหรียญตรามาสู่ธุลีดินอย่างสง่าสงบงาม

สุขวิหาร และสังฆะแห่งสติภาวนาร่วมกันมาเดือนละครั้ง ทุกวันอาทิตย์ที่สามของเดือน สี่ห้าเดือนแล้ว การจัดการยังขลุกขลักอยู่บ้าง แต่คุณภาพของการพบปะในแต่ละครั้งไม่แตกต่างกันเลย

ครั้งล่าสุด วันอาทิตย์ที่ ๑๙ มีนาคม เรือนร้อยฉนำ

เราตื่นสายเหมือนที่ใครๆก็ตื่นสายกันในเช้าวันอาทิตย์

วันนี้สมาชิกอาวุโสหลายท่านติดภารกิจช่วงเช้า กลุ่มจึงประกอบด้วยหนุ่มสาวห้าหกคน ก่อนจะทยอยมาจนครบโหลในตอนท้าย

น้องป๊อกนำภาวนา เริ่มด้วยการรายงานสภาพอากาศภายในของแต่ละคน ต่อด้วยการนั่งสมาธิราวสี่สิบห้านาที และเดินจงกรมผ่อนคลาย

ด้วยเหตุผลและไม่มีเหตุผลเราไม่มีปัญญาเตรียมอาหารไปร่วมด้วยได้เลยสักครั้ง แต่ก็มีอาหารกลางวันจากท่านอื่นเตรียมเผื่อไว้สำหรับมนุษย์หยั่งเราค่อนข้างเหลือเฟือ

สมัชชาคนจนก็ประชุมที่ห้องด้านบน ที่จริงมาประชุมได้สองวันแล้ว แต่วันที่สาม พวกเราจองห้องโถงด้านล่างไว้ล่วงหน้าหลายเดือน สมัชชาคนจนเลยต้องย้ายไปประชุมด้านบน ทำให้รู้สึกว่าต้องใช้สถานที่อย่างตั้งใจมากเป็นพิเศษ

ช่วงบ่าย หลังจากการผ่อนคลายอย่างสมบูรณ์ – กิจกรรมที่หลายคนโปรดปราน – ก็เริ่มสุนทรียสนทนา โดยใช้การรีวิวหนังสือ กามนิต วาสิฏฐี และคู่มือทรราช ที่น้องป๊อกอ่านเตรียมมา

จากนั้นก็พูดคุยกันถึงเรื่องการตีความศีลห้าที่เข้ากับยุคสมัย โดยยกเอาแนวทางของติช นัท ฮันห์ มาพิจารณาแลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน

ภาวนาเสร็จสิ้นราวห้าโมงเย็น