จิตวิญญาณสหกรณ์ ๔: ทางเลือกที่หลากหลายสู่สังคม ๓ ส.

ช่วงนี้ข้างขึ้นแรมหรืออย่างไรหนอ?

เห็นงานแล้วโมโห ความอยากเอาชนะมีพลังมากเหลือเกิน นั่งทำจนถึงหกโมงเช้าวันเสาร์ สัปประหงกอยู่หน้าคอมฯ แล้วทิฏฐิมานะก็ยกธงขาว ยอมแพ้แล้ว ตัวใหญ่เหลือเกิน ต้องเคี่ยวให้มันหมดแรงด้วยวิธีนี้

แล้วกรรมก็ตามสนอง

มีนัดแปดโมงเช้า ตื่ีนแปดโมงครึ่ง ไปถึงสักสิบโมง – โอ้ พระแม่กาลี เหตุผลใดใดในปฐพีก็ไม่อาจช่วยลูกได้ (โฮ)

งานสวนโมกข์เสวนาสัญจรครั้งที่ ๖/๒๕๔๙ วันเสาร์ที่ ๒๒ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๙ ที่ห้องประชุมอนุสรณ์สถาน ๑๔ ตุลาฯ เครือข่ายพุทธิกาเป็นหัวเรือใหญ่ หนนี้จัดเต็มวัน ช่วงเช้าเป็นกิจกรรมภาวนา ช่วงบ่ายเป็นปาฐกถา

“ผ่อนพักตระหนักรู้” ในช่วงเช้ามีผู้เข้าร่วมกิจกรรมราวสี่สิบคน น่าสนใจมาก ส่วนใหญ่เป็นผู้หญิง เปิดประตูเข้าไปยังตกใจ ผู้ชายหายไปไหน?

ในช่วงบ่าย หลวงพี่ไพศาล วิสาโล เป็นองค์ปาฐก “การเสริมสร้างพลังทางศีลธรรมในสังคมไทย” ได้นิมนต์ท่านนำเสนอหัวข้อนี้ในที่ประชุมจิตวิวัฒน์ด้วย น่าจะเป็นช่วงออกพรรษาแล้ว

นั่งฟังท่านด้วยอาการหลับ เพราะเซลล์แต่ละเซลล์ในร่างกายตะโกนว่า “ง่วงจังว้อยยยย” แต่ก็พอจับเนื้อความได้ว่า

วิกฤติของสังคมไทยนั้นอยู่ที่ทุนนิยม บริโภคนิยม และอำนาจนิยม การต่อสู้กับสิ่งเหล่านี้จำต้องส่งเสริมพลังทางศีลธรรมในสังคมบนพื้นฐานที่ดี ๖ ประการ คือ

1. ครอบครัว
2. ชุมชน
3. การศึกษาคณะสงฆ์
4. สื่อสารมวลชน
5. การศึกษาที่ก่อให้เกิดกระบวนการเรียนรู้
6. องค์กรประชาสังคม

ที่น่าสนใจก็คือ พื้นที่ของชุมชนและวัดนั้น ได้จางหายไปจากสังคมเมืองอย่างกรุงเทพฯ ไปนานแล้ว เนื่องจากผู้คนส่วนใหญ่ ต่างดำเนินชีวิตไปบนวิถีของปัจเจกบุคคลนิยมแบบสุดโต่ง แต่เราอาจช่วยกันสร้างพื้นที่ชุมชนแบบใหม่ ที่เกาะเกี่ยวผู้คนในเมืองให้มีพลังร่วมกันได้ เป็นต้นว่า ชุมชนกิจกรรม ซึ่ีงองค์กรอาสาสมัครน่าจะเข้ามามีบทบาทได้มาก

พอได้ยินถึงตรงนี้ เราก็ลืมตาตื่น นึกถึงกลุ่มสังฆะแห่งความสุขขึ้นมาทันใด – อย่างนี้เรียกปิ๊งแว้บหรือเปล่าหนอ?

ง่วงแล้วก็ตื่นได้ ตื่นแล้วก็ง่วงได้อีก ฉันใด

ฉันนั้น สีกาจะไปนอน คุณโยมทั้งหลายโปรดติดตามอ่านตอนต่อไปด้วยใจระทึกพลัน

สาธู้